χωρις πολλα πολλα και για να εξηγουμαι, (να, κι αν παρεξηγουμαι) τα παρακατω δεν απευθυνονται κι ουτε θελω να τους δωσουν σημασια οσοι νομιζουν οτι ειναι σοβαροι, οσοι νομιζουν οτι υπαρχει εντεχνη μουσικη, οσοι νομιζουν οτι το να φορας γυαλια ηλιου δινει στυλ και τελος οσοι νομιζουν οτι ειχε πλακα να βλεπεις "απαραδεκτους" (αυτοι που χασκογελανε με το λαζοπουλο και με μια γρια -μιξη γαϊδαρου με κοτα, που γκαριζει σε καθε εξυπναδα του ατομου που βαζει χρωμοσαμπουαν ακομα και στις κωλοτριχες)...υπαρχουν κι αλλες κατηγοριες που δεν πρεπει να συνεχισουν το διαβασμα, αλλα βαριεμαι να τις αναφερω...απο την αλλη επειδη πολλοι νομιζουν οτι το συγκεκριμενο ειδος ειναι αξιο χλευασμου και υποτιμησης καλα θα κανουν να κοιταξουν και τις δικες τους προσωπικες-καθημερινες "ταινιες" που μαλλον ειναι κι αυτες σκηνοθετημενες με μπατζετ λιγο περισσοτερο απο ενα τελαρο finkbrau. προς το παρον θα αναφερθω σε ωμη τεχνη, εκει στα τελη του 80.
στο ζουμι.
ο χαρης ειναι αρχικα ενας βιομηχανος που αναζητα οικιακη βοηθο για τη μανουλα του. απο το βιομηχανικο του γραφειο κανονιζει ραντεβου με την κυρια στασσα. ο χαρης οδηγα σεατ με μπρελοκ του βαζελου στον καθρεπτη...συναντα τη στασσα και μετα απο διλεπτη ερωτικη εξομολογηση και αφου της εχει πει ολο το Ε3 του, αποφασιζει να τη λουσει με υβρεις (σκροφα σκυλα κλπ) και να δεχτει τις υβρεις της κυριας στασσας. εκει ερχεται κι η βιαιη ερωτικη επιθεση με στριψιμο βυζιων και το χειροφρενο του σεατ να συμμετεχει...την εγκαταλειπει γυμνοστηθη σε ερημικη τοποθεσια και φευγει με πατηλικι αλητικο...το τερας (πλεον) καταφευγει στην γκαρσονιερα του οπου ειναι στολισμενη απο διαφορα ιλουστρασιον εργα τεχνης απο το "ταρατατα", το "διαβασε με" και το "λονδινο 2000" (το "ζακουλα" μαλλον το χει κατω απο το μαξιλαρι) και ενα καμεραμαν μεσα απο τον καθρεφτη.εκει εξυμνει και την αδυναμια των οργανων της ταξης να τον εντοπισουν!
σε παρακειμενη καφετερία ο σωσιας του γιανη πλουταρχου πινει αμεριμνος το φραπεδακι και καμακωνει γκομενακι ονοματι λιζα (δηλωνει μοντελο) κι απλουστατα οπως καθε μοντελο, ετσι κι αυτη βρισκεται αμεσα στην κρεβατοκαμαρα του τραγουδιστη. η σκηνη δεν αξιζει οσο το σετ της κρεβατοκαμαρας με τα περιξ μπιμπελο. εκει, πισω απο το ανοικτο πατζουρι και με ενα μαχαιρι "ραμπο" στην κωλοτσεπη εμφανιζεται ο χαρης...κινηση καρατε και κατω ο πλουταρχος...τι μενει; να καρφωσει ενα μανικι στο μοντελο. αφου ξεχαρμανιασε ειπε να βουτηξει και δυο πουκαμισα απο συνοικιακο μπουτικ (ειναι και κλεπτομανης)...
παλι ο πλουταρχος και το μοντελο πινοντας ποτακια, δεν μπορουν να χωνεψουν το γεγονος. ο τραγουδιστης την καρατια του χαρη κι η λιζα το ψωλιδι, αλλα οπως λενε και στην καφετερία..."ε, συμβαινουν αυτα, αντε παμε να το καψουμε" κι ετσι γλεντανε στα μουζουκια οπου τραγουδα το αηδονι μας.
ο χαρης στον ΟΣΕ...τρενο για χαλκιδα και τωρα το παιζει συγγραφες σε κουκετα του ωτομοτρις...αναβει τσιγαρο ("γκαλοπ" παρακαλω) -που τετοια μεγαλεια τωρα που απαγορευτηκε το τσιγαρο παντου, και με σουγια πεταλουδα εξαπολυει ολη του την ανδρικη ορμη σε αθωωο κοριτσι το οποιο πεφτει στην παγιδα του ποιητη χαρη, ως φιλοτεχνη που ηταν...κατεβαινει απο το τρενο τραβαει κατι πους-απς και την κανει-αεροπλανακι...σε λιγο νεα επιθεση ανευ γνωριμιας αυτη τη φορα σε ασανσερ...ιδρωνει και λεει να πεταχτει να κλεψει κατι σλιπακια...(shoplifters of the world, unite and take over)...
η ζεστη στο κατακορυφο κι ο χαρης στην παραλια οπου μετα απο παραζαλη στη θεα πολλων γυναικων (απιστευτο show off) προθυμοποιειται να προσλαβει ως γραμματεα στο εργοστασιο του (παλι εργοστασιασρχης εδω), νεαρη ανεργη απο την επαρχια και αφου την κερνα ουζο την προσκαλει ζαλισμενη και με το μαγιο, να της δειξει το εργοστασιο...
τωρα εχει μερσεντες, οπου και κατα τα γνωστα (κτηνος, αλητη κοκ), επειδιδεται στο γνωστο χομπυ του βιασμου και στη συνεχεια στην κρυπτη να εξυμνει τους μπατσους.
ο πλουταρχος τα σπαει με το μοντελο αφου η λιζα θελει αποκλειστικοτητα (εχει φαει κι ενα κολλημα μετα το βιασμο του χομπιστα) και το αηδονι εχει φαν κλαμπ που τον πολιορκει...η λιζα αναζητα το χαρη και σε μια εξομολογηση χειμαρρο αναφερει οτι τρεφει ερωτικα συναισθηματα για τον ιδιο της το βιαστη...κανει ενα ντουσακι και αρχιζει ενα φλογερο ολο παθος νταλαβερι με το χαρη στο τελος να τα δινει μεσα απο το βρακι, φορωντας κασιο ρολοϊ και στιβωντας τα ανυπαρκτα βυζια του μοντελου. ειναι ηδη πια αργα. η "αρρωστημενη" σχεση ειναι γεγονος. ο χαρης την "κανει" με τη φραση κλειδι " θα με αγαπας κι αυριο;" και παει για ποτο...
αφου τα ετσουξε ειπε να θυμηθει και την τεχνη της κλοπης παλι. εισβαλει σε εργαστηριο επισκευης τηλεορασεων, δε βρισκει το μακη δελαπορτα και τον παυλο ευαγγελοπουλο και λεει να βουτηξει μερικα βιντεο και κατι καλωδια. παντα ομως αυτοι οι καλοι φυλακες της νυχτας, οι ασφαλιτες, παραμονεουν να πιασουν το καθε κοινωνικο κατακαθι..κι ετσι γινεται...
στον ανακριτη ο χαρης τα βαζει με ολο το συστημα και αντιστεκεται πιο πολυ κι απο κνιτης. βριζει, αμφισβητει και βασανιζεται. μετα απο ανιση μαχη με το νομο και τις ειδικες τεχνικες λαβες των μπατσων, στο τελος σπαει τη σιωπη και εξομολογειται το παθος του, αλλα με αιφνιδιαστικη κινηση σουλιωτισσας, δινει τελος στη ζωη απο το μπαλκονι του ανακριτη...στη τελευατια σκηνη, το μοντελο παιρνει πουλο για το χωργιο και μονολογει την καταρα που της ελαχε να ερωτευτει το βιαστη της.
για οσους καταλαβαν το δημιουργημα ειναι για μενα και για αρκετους ακομα -ισως, στο τοπ-5 του συγχρονου ελληνικου κινηματογραφου και αν θελουν να τη δουν, ας περασουν μια βολτα απο το φιλο που υπηρετει εδω και πολλα χρονια αυτο το αγνο ειδος του φιλμικου πανκ. του γνησιου μονοκαμερου και των υπερπαραγωγων που καποτε εβγαιναν σε beta, VHS και 2000.
κι οπως παντα η μουσικη ασχετη με τα παραπανω αλλα σχετικη με το μυαλο μου...το πως περασα στις διακοπες, αλλη φορα. τα σχολεια δεν ανοιξαν ακομα και ο αγιασμος παντα μου την εδινε...
το πλαιηλιστ
Astronauts, etc - You Can Yell
Bloc Party - Mean (φρεσκοτατο και κλασσικο)
Elite Gymnastics - Andreja 4Ever
Freedom Fry - Summer In The City
Kisses - Funny Heartbeat
Mental Minority - So this is for you
Mr Kitty - Detach (ισως οτι καλυτερο για το '12 στο ειδος)
Mr Kitty - Destroy Me
Mr Kitty - Hands
Paul Banks - The Base
Salem - Frost
Spell Hound - I Challenge You
Stereolab - Analogue Rock (θα επανελθω με ενα best of)
Stereolab - Mountain (οσες φορες και να το ακουω, ειναι σαν την πρωτη)
Stereolab - Peng! 33
Posts
