επιστροφη στα θρανια...

τελικα το καλοκαιρι οτι και να κανεις οπως και να το πολεμας μερικα απο τα συνηθισμενα απαισια πραγματα που περιεχει ειναι ικανα να καταστρεψουν εναν ανιδιοτελη λατρη του φθινοπωρου και ιδιως του χειμωνα...τελικα μπορω να πω οτι κατα εννενηντα εννια τα εκατο μου τη δινει το καλοκαιρι. παλιοτερα επισης μου εκανε τα νευρα σμπαραλια...μπορει να μου υποσκαπτει τη συνειδηση ενα καλα κρυμμενο συμπλεγματικου χαρακτηρα απωθημενο που κατειχα απο μικρος...το κομπλεξ του μεταξυ, του ενδιαμεσα, του περιπου...να μην εισαι ουτε πολυ χοντρος ουτως ωστε να μη σε νοιαζει να ιδρωσεις, να καθεσαι στην παραλια ανασκελα με το τριχωτο βουνο σου σε κοινη θεα, να σε κοιτανε οι ομορφες παρουσιες με γουτσου-γουτσου στυλ λυπησης, να μην εχει ο μπαμπας σου φορντ εσκορτ και να μπαινεις σε "χωρις εισπρακτορα" λεωφορεια και να θες τρια λεπτα να βρεις τα ψιλα μεσα στην ιδρωμενη σου τσεπη και διαφορα αλλα τετοια χοντρο-προβληματα...και απο την αλλη να μην εισαι ουτε αδυνατος για να σε νοιαζει μονο πως θα μιλησεις σε κοπελες στην ιδιωτικη πλαζ βαρκιζας, ασχετα αν εκανες να περασεις ολη την ποσειδωνος τουλαχιστον μια ωρα μεσα σε λεωφορειο "φυσαρμονικα" και στα ποδια σου ειναι κολημμενα ολο το καλοκαιρι τα τσοκαρα που χτυπουσανε στους αδειους δρομους της κυριακατικης αττικης μισολειωμενα (οσο πιο λιωμενα, τοσο πιο πολυς ο θορυβος)...ασχετο αλλα καποια στιγμη θα αρχισω να κανω γραφικες παραστασεις του στυλ: το υψος του κομμενου τζην σορτς ειναι αντιστροφως αναλογο του μηκους χαιτης και αναλογο κατα το ημισυ του ποσο λιωμενο ειναι το τσοκαρο...ε λοιπον το να εισαι κατι ενδιαμεσο παντα θα σε διχαζει και να ακροβατεις μεταξυ χοντρου και λιγνου σε καταντα ερμαιο της μετριοτητας...κι εκει ερχεται η σωτηρια! γινεσαι μεταλλο κι ησυχαζεις, δε σε νοιαζουν για πολλα χρονια οι γκομενες (τουλαχιστον), δοκιμαζεις μονο αμστελ και κρυφα εολικι απο το μπουφε της μαμας, συχναζεις κυριακες του αυγουστου και του ιουλιου εξω απο το "ζαχαρια" και το "τοπ μαν", δε σε νοιαζουν τα σπυρια (οποδηποτε κι οσαδηποτε)...και βγαινεις εξω...ενταξει δεν ηταν και τοσο χαλια μεσα στο μυαλο μου τα πραγματα, αλλα πιστευω οτι μετα απο κοντα τεσσερεις δεκαετιες σκληρης ωριμης σκεψης για λογους που μαζι με τους προηγουμενους αλληλοσυμπηρωνουν το μισος στο καλοκαιρι περιμενω ακομη μια φορα να ερθει ο γεναρης...οσοι καταλαβαν, καταλαβαν...γενικα για τον κοινο νου το πακετο του φθινοπωρου ειναι τριπτυχο...
μια) γυναικεια "εχθρικη" μπαντα που μετρα πανω απο δεκα χρονια στην κινα και πραγματικα ενα λαϊβ τους θα εκανε πολλες σκληρες μπαντες να τρομαξουν...Hang On The Box τις λενε και πραγματικα μπορεις να κανεις τετοια μουσικη επιθετικη, με πονο και αγχος μονο αν προσπαθεις χωρις το τιποτα μεσα σε ενα εχθρικο καστρο οπως το πεκινο...
η αγαπημενη) μου ποπ μπαντα οι Radio Department, για τη νεα δεκαετια ειναι αυτη που ξερει να ανακατευει τη μελωδια, τους στιχους που διδαξαν οι σμιθς και τη φρεσκαδα της σκανδιναβιας
και) μερικα απο τα φρεσκα καλοκαιρινα (μπλιαχ, για να μην ειμαι κι εκτος θεματος) ακουσματα, μπιτακια και λοιπα ηλεκτρονικα, μαζεψτε δεκαρικα για το πακμαν κι ερχεται σε λιγο ο οκτωβρης...
τσιαρς

Aeroplane - Big Boys Don't Cry
The Fantasies - Earthlife
Los Coming Soon - Fernet Tastes Good
No Ceremony - Hurtlove
Magic City - She's gone
Spencer Kenney - Wasted Summer
Kitteh Fur - Winter Will Never Come

Hang On The Box
Ass Hole, I'm Not Your Baby
I Am Mine
Leave Me
No Sexy
Spring Out

The Radio Dept.
A Window
David
Domestic Scene
Every Time
It's Personal
The New Improved Hypocrisy
The Worst Taste In Music
This Past Week
Where Damage Isn't Already Done

παρτο και καλο σχολειο αλλιως
και με την κασσετινα δωρο...