last days of sorrow

 

σε ρυθμους προωρης υγρασιας, ολιγης σηπτικης οσμης και διασπαρτης βουδιστικης κατανυξης, ολοι περιμεναν την ελευση του ετους φιδιου. τα δωρο-πακετα-προσφορα με τα χαρτια υγειας και τα μυξομαντηλα φορτωθηκαν στα καροτσια του σουπερμαρκετ και καμποσα κοκκινα αρχιδο-καμπανακια κρεμαστηκαν στις πορτες, ετσι για το καλο. το καλο που ψαχνουν ολοι μεσα στα εμπορικα κεντρα, στα γεματα εστιατορια και στις ατελειωτες κυλλιομενες σκαλες του μετρο. εμενα με βρηκε χαραμα να περιμενω το πρωτο λεωφορειο για πισω...

δεν μπορω να δω απεναντι στο τσιμ σα τσουι. απεχει τριακοσια μετρα θαλασσας. αχνα φαινονται τα πορτοκαλι και κοκκινα δρακακια που κρεμονται απο ενα λουι-βιτον καταστημα-θηριο. πρωινα ταξι περνανε ως συνηθως αδεια απο μπροστα μου και παλευω να τα αγνοησω. απλα βαριεμαι και παραδοξως εμαθα να μην νυσταζω. κατι εμαθα εν τελει.

οι ωτοασπιδες που ολο το βραδυ προσεθεταν αλλη χροια στο σφυροκοπημα των βραχων, αντικατασταθηκαν απο τα ακουστικα...

αρχιζουν οι πρωτες μπασσογραμμες, μπαινουν λιγα συνθ. κανουν την αχλυ βαρυτερη.

χανω το λεωφορειο, κοιταζοντας με γυρισμενη την πλατη το βρωμικο βικτωρια χαρμπορ. θελω να καπνισω αλλα δεν μπορω να βγαλω τα χερια απο τις τσεπες. απλα προσπαθω να αφαιρεσω καθε τι που προσθετει χρωμα στον οριζοντα μου. ευτυχως ειναι λιγα αυτα που χρωματιζουν.

θα προσπαθησω να πω τι μου θυμιζει. και απο εικονες και απο μελωδιες. στα ευκολα ειναι που μου ηρθαν οι Pink Turns Blue και τα κατεβασματα των Felt και οι κιθαρισμοι των Comet Gain Και των Wake, ο λυρισμος των πρωιμων Cure (που ποτε ειλικρινα δεν πολυ-χωνεψα), αλλα πανω απο ολα, αυτη η παραγωγη που μου εφερε αναλογες, οπου ανετα θα μπορουσαν να ηταν κυκλοφοριες της Creep ή καποιας αλλης ελληνικης προελευσης "εταιρειας". με πηγε πισω στα τελη του ογδοντα-αρχες εννενηντα. θα μπορουσαν ανετα να ειναι στις λιστες της Cherry Red. ισως....αντε γαμησου και απλα ακου.

τοσα χρονια περασαν και δεν βαρεθηκες αυτην τη μαλακισμενη μονομανια της υπεραναλυσης;

σημερα ξημερωσε αργια για το τοπικο εθνος. σχολεια κλειστα. δουλειες γραφειου, απο βδομαδα. ο μονος σταθερος στο ραντεβου, ειναι ο γερος με το εγκεφαλικο που προσπαθει εδω και μηνες να ξανακανει ταϊ τσι. μαζι του κανει και η ινδονησια οικιακη βοηθος (αυτη δηλαδη μονο κανει και στο τελος ισως γινει και σαολιν).

στο λεωφορειο εχει μονο αλογομουρηδες ηλικιωμενους που πανε πρωι πρωι για την ιπποδρομια του σα-τιν. εφημεριδες με προγνωστικα, λιωμενες απο τη μελετη, κρυμμενες στη μασχαλη. βρωμικα δαχτυλα με χρυσα μονοπετρα και μακρυα νυχια. κατραμι χρωμο-σαμπουαν και σαπισμενη οδοντογλυφιδα. σε καθε σταση ανεβαινουν και αλλοι. μιλανε φωναζοντας. δεν ξερω τι λενε. υποθετω οτι ξερουν ολες τις λεπτομερειες. ακομα και ποσες πουτσοτριχες εχει ο ταδε αναβατης ή ποτε πηγε αιμα τη δεινα φοραδα. παθος κι αυτο.

το new life τελειωνει.

ο καθενας με το δικο του.

 

Come On. Stand Out.\ 7bit Hero

Day \ Amor De Dias
Pittura Infamante \ Girls Names
Selenite \ Hello Kurt
Glow \ Hibou
Melt \ Kamp!
Hit Me \ Kill Krinkle Club
Motorway \ Little Boots
Girlfriend \ Misty Miller
My Song 9 \ Nova Heart
Simple Perfect Life \ Palms On Fire
Chosen Seed \ Sacred Animals
Architectured Love (with Le Prix) \ Sally Shapiro
Vacation \ SPLASHH
Teenage \ Veronica Falls
Outside The Night (Blondes Remix) \ Von Haze
Isn't This \ Yung Life

 Get it from here...