#20 Deep Time - Deep Time

ερχεται το τελος του κοσμου, δεν ερχεται...στην πουτσα μου, στον πουτσο μου, στο καβλι μου, στα αρχιδια μου...ετσι κι αλλιως.

παρεα μου κατα τη διαρκεια του ολοκληρωτικου ολεθρου θα ειναι η κυρια καμ-κινγκ-νγκ...απο το βαθυτερο σημειο του χονγκ κονγκ.

δεν ξερει λεξη αγγλικη, φυσικα ουτε ελληνικη. εχει τεσσερα παιδια, τρια εγγονια, ενα τριφτη για την πλατη, μια αγνωστη αλοιφη που την απλωνει στον τριφτη, κατακοκκινα ψευτικα μακρυα νυχια με κατι στρας. εχει το αριστερο της χερι ολο το βραδυ σε ενα μοχλο και το δεξι κρεμασμενο απο τη νυστα, μετα τις τρεις το πρωι. ον-οφφ (打开 - 关闭), πανω-κατω. (上 - 下). παλια ηταν ωραια, το ξερω απο μια νυφικη φωτογραφια που εχει κρεμασμενη στο λαμαρινενιο δωματιο που ξεκουραζεται και βραζει ρυζι μετα τα μεσανυχτα.

δρομολογιο των 20:45 για την επιφανεια. ανορθοδοξες βροχες του δεκεμβρη, επαναφερουν με το ζορι το φθινοπωρο που δεν υπηρξε ποτε στον υποτροπικο. σκουπιζωντας χωματα απο τα χερια και γλυφωντας αλμυρο νερο που ξερναει ο βραχος πανω στα μουτρα μου..

κατι απλο που ως συνηθως αργησα να το εκτιμησω. απλο σαν ποπ, στα προτυπα της γενιας C86.

τη χρονια που περνα σιγα σιγα δεν γνωριζω ακομη απο τι θα τη θυμαμαι, ουτε και τη μουσικη που παρεα της τριγυριζα, κυριως με ζεστη και υγρασια. κριτηρια μουσικα μην ψαχνεις. οι ηχοι δουλεψαν για μενα σαν επενδυση στη νυστα και την κουραση, σε στασεις λεωφορειων, βρωμικα νυχτερινα εστιατορια, αποβαθρες τραινου...

20. Deep Time - Deep Time