πρακτικη και θεωρητικη ερωτηση μαζι: αμα βαλεις ξυπνητηρι και ακουγεται η μουσικη των Slowdive ειναι δυνατον να ξυπνησεις στις εξι παρα τεταρτο; οποιος το καταφερει θα τον παρω μαζι μου στο χαος που θα προκαλεσει η επερχομενη συνετελεια, να μου κραταει τα ακουστικα μιας και το πρωτο πραγμα που θα μου αφαιρεθει απο τους δαιμονες του σκοτους θα ειναι τα χερια μου...μετα, το ηπαρ μου θα μπει σε μουσειο και οι ορχεις μου θα στολισουν το χριστουγεννιατικο δεντρο του οσλο (αυτο θα σωθει).
σαββατο στη δουλεια δεν ειναι και το καλυτερο πραγμα μαλλον, δεν απεχει και πολυ απο μια προωρη μικρη προπονηση στη συντελεια. κατι σαν προωρη εκσπερματιση φανταρου\\
οι χειμερινοι τυφωνες απο τις φιλιππινες εχουν μια μικρη επιδραση και σε τουτο το μικρο τακτοποιημενο σκατοτοπο, μετατρεποντας τον σε βροχερη σαπιλα για δευτερη συνεχομενη εβδομαδα. αυτο βεβαια εχει επηρρεασει και τις δραστηριοτητες της κυριας κινγκ, προκαλωντας αλυσιδωτες αντιδρασεις...
μπολικη απροβλεπτη υγρασια, ανεπιθυμητη αρθριτιδα εκτος προγραμματος, προσθετα εμπλαστρα καμφορας και καμποση θερμαντικη αλοιφη (πιο πολυ κι απο αρσιβαριστα ή απο μελισανιδη). το κιτρινο κουτι ευωδιαζει πλεον μεντα. ετσι μαλλον θα μυριζει ο βροχερος ηπιος χειμωνας. το κιτρινο ολοσωμο αδιαβροχο δεν εμποδιζει την εντονη οσμη που κανει καλο στο συναχι μου αλλα και στον υπολοιπων. η επιλογη δυσκολη, καμφορα ή πρωινη βοθρο-λιμανιλα.
λενε οτι ενα απο τα βασικα πραγματα με τα οποια πρεπει να εξοικιωθεις ουτως ωστε να γινεις μερος ενος τοπου, ειναι οι μυρωδιες του. ειναι πιο σιγουρο μερικες φορες να τις κουβαλησεις στη ρινικη σου μνημη απο τις εικονες. πολυ πιο δυσκολα χανεις την οσφρηση.
προτιμω την καμφορα. με βαρυ το στομαχι απο πικαντικο ινδικο αρνι δουλευει καλυτερα. ασε το λιμανι για αργοτερα. πηγε 13:00, παμε κατω. παλι. το λιμανι ας περιμενει τις οκτω να βρωμαει παρεα με τα λαϊτ σοου του τσιμ-σα-τσουι (尖沙咀) και τους τριχωτους αυστραλους τουριστες με τα τρακοσσα μεγα-πιξελ.
χυδαιοτητες, χυδαιοτητες που φυσικα δεν αρμοζουν στο λεπτεπιλεπτο, ρυθμικο, νοσταλγικο και παλαιο-φουτουριστικο κεϊκ ηχων της Laetitia. δεν ξεφευγει και πολυ απο το προβλεψιμο του ηχου που χρονια τωρα ειχε δημιουργηθει απο το θυληκο αρμα, οσο βεβαια δεν ξεφευγει κι απο το απροβλεπτο οπου παντα ηταν ραντισμενο καθε τι που κατεβαζε ο νους του. οι ισορροπιες δεν ηταν ποτε "ησυχες" και αυτο που παντοτε με γοητευε σε ολους τους δισκους της (ειτε μονη, ειτε με την υπολοιπη παρεα, ειτε με διαφορους πειραματικους πιονιερους), ηταν (και ειναι) αυτη η ανεπιτηδευτη ηρεμια...σαν τειχος προστασιας σε ολο το μινιμαλιστικο χαος. οτι και να γραφω, καποια πραγματα ειναι αδυναμιες. οπως λεμε βασιλης παπακωνσταντινου ή σκορπιονς ή ακομα και μανογουορ.
κριμας που κανενας αλλος ψηφοφορος δεν το εχει τιμησει ως τωρα.]>
20. Deep Time - Deep time
19. Mouse On Mars - Parastrophics18. Mr. Kitty - Eternity
17. Beach House - Bloom
16. The Underground Youth - Delirium
15. TRUST - TRST
14. Laetitia Sadier - Silencio
Posts
No comments:
Post a Comment